به گزارش سینماپرس، نوا رضوانی نویسنده و کارگردان سینمای کوتاه و عضو هیأت انتخاب بخش داستانی چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه تهران، درباره کیفیت فیلم‌های این دوره از جشنواره گفت: یکی از معضلاتی که مانند سینمای بلند، سینمای کوتاه ما هم همچنان درگیر آن است، ضعف فیلمنامه است. بخشی که نیاز به بیشترین وقت و انرژی در فیلمسازی دارد، متأسفانه کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و مشخصا در سینمای کوتاه این معضل نمود بیشتری هم دارد. غیر از چند فیلم شاخص که کارگردان‌شان سابقه فیلم‌نامه‌نویسی داشته است، اغلب آثار با مشکل فیلمنامه مواجه هستند.

وی افزود: از نظر تکنیک کارگردانی، شاهد رشد فیلم‌های متقاضی حضور در این دوره از جشنواره بودیم که می‌توان گفت فیلم‌ها دارای استانداردهای خوبی از نظر تکنیک کارگردانی هستند. از نظر مضمونی هم اما همچنان شاهد این معضل هستیم که برخی ایده‌ها و سوژه‌ها گویی سال‌هاست در حال تکرار هستند.

این کارگردان سینمای کوتاه ادامه داد: ایده‌ای داشته‌ایم که زمانی ساخته شده و حتی جوایزی هم گرفته اما هنوز گروهی از فیلمسازان در حال تکرار همان ایده هستند. این اتفاق از نگاه من بسیار عجیب است و نمی‌دانم چه دلیلی دارد. هیأت انتخاب هم طبیعتا این تکرارها را حذف می‌کند. به‌طور مشخص لوکیشن غسالخانه و رفتن سراغ کاراکتر مرده‌شور در فیلم‌های امسال بسیار پرتکرار بود و در اکثر آن‌ها هم مرده زنده می‌شد!

وی افزود: به طور مشخص وقتی صحبت از ژانر وحشت می‌کنیم ایده‌های بسیار متنوع و گسترده‌ای را می‌تواند شامل شود اما فیلم‌سازان غالبا به سمت فضاهایی از جنس دعانویسی رفته‌اند. ایده جن و دعانویسی هم از آن ایده‌ها و مضامین پرتکرار در فیلم‌های امسال بود. یکی از نکاتی هم که شخصا فکر می‌کنم بیش از اندازه شاهد تکرار آن هستیم، سیگار کشیدن به‌خصوص توسط کاراکترهای خانم است. به‌نظرم به‌صورت خیلی بی‌منطق شاهد تکرار این کنش در فیلم‌ها هستیم.

رضوانی در عین حال تأکید کرد: در برخی مضامین حساس هم شاهد رویکردهای متنوعی بودیم و این تنوع بسیار خوب بود. درباره تنوع ژانری هم بیشتر تمرکز فیلمسازان روی ژانر وحشت است. مشخصا در حوزه ژانر کمدی، فیلم‌های چندان زیادی نداشتیم اما چند نمونه قابل‌توجه را شاهد بودیم. در ژانر وحشت اما شاهد تجربه‌های بیشتری بودیم.

این عضو هیأت انتخاب جشنواره چهل‌ویکم در پاسخ به اینکه آیا در مواجهه با فیلمی شگفت‌زده هم شده است تأکید کرد: بله. سه چهار فیلم اول فهرستی که امتیازهای بالایی هم به آن‌ها دادم، واقعا فیلم‌های خوبی بودند. فیلم‌هایی بودند که به نظرم فیلمساز در قالب آن‌ها توانسته بود مفاهیم عمیق زندگی و هستی را مطرح کند که معتقدم کار بسیار سختی است. رسیدن به این دستاورد کار بسیار دشواری است که گاهی فیلم‌های بلند هم از پس آن برنمی‌آیند اما تجربه‌های موفقی از سوی این فیلمسازان شاهد بودم.

وی درباره مواجهه با اعتراض‌های احتمالی از سوی فیلم‌سازانی که آثارشان به جشنواره راه پیدا نکرده است هم گفت: ما همه فیلم‌ها را دیده‌ایم و برای رسیدن به این انتخاب‌ها وقت گذاشته‌ایم. حتی فیلم‌هایی که خوب نبوده‌اند هم دیده شده‌اند. نسبت به این انتخاب‌ها هم پاسخگو هستیم.